Św. Tereska od dzieciątka Jezus

Św. Tereska od dzieciątka Jezus – krótka historia

Święta Teresa to jedna z tych osób, które na długo zostaną zapamiętane przez świat za swoje zasługi dla ludzi i wiary. Nie bez powodu została przecież świętą. Kim była ta zacna postać i dlaczego uznawana jest za wyjątkową?

Kim była święta Tereska od dzieciątka Jezus?

Święta Teresa urodziła się na początku stycznia w 1873 roku we Francji, w malowniczej miejscowości Alencon. Była najmłodszą córką (spośród dziewięciorga rodzeństwa) Ludwika Martin i Zelii Guerin. Jej matka była koroniarką, zaś ojciec zegarmistrzem. Cała rodzina była bardzo pobożna i nierzadko dotykało ją cierpienie. Rodzice bowiem stracili aż czwórkę dzieci. Również sama Teresa musiała walczyć o przetrwanie, ponieważ matka nie mogła jej karmić. Została przygarnięta przez pewną kobietę, a jakiś czas później wróciła do domu, jednak nie na długo, gdyż jej matka zmarła na raka. W listopadzie 1877 roku jej rodzina przeprowadziła się do Lisieux, do wuja Izydora.

W wieku 8 lat św. Tereska od dzieciątka Jezus zaczęła uczyć się w klasztorze. Dzięki Matce Boskiej Zwycięskiej została uzdrowiona z ciężkiej choroby. W wieku zaledwie 14 lat dziewczyna odkryła w sobie powołanie misyjne. Oglądając obraz przedstawiający cierpiącego Jezusa, postanowiła samodzielnie próbować ratować zagubione dusze ludzkie. Bardzo dużo się modliła, także za dusze nikczemników. W 1887 roku poprosiła ojca o pomoc we wstąpieniu do Karmelu i mimo napotkania na swojej drodze wielu trudności, ostatecznie udało jej się spełnić cel. Nastąpiło to w dniu 9 kwietnia 1888 roku. Rok później rozpoczęła nowicjat, natomiast swoje śluby przyjęła w 1890 roku. Na swojej drodze czekały na nią liczne trudności, na przykład choroba ojca, który musiał zostać przeniesiony do szpitala psychiatrycznego, co było sporym ciosem dla rodziny. W 1893 roku została mistrzynią nowicjatu. Rok później została poproszona, by spisać swoje wspomnienia z dzieciństwa. Niedługo później zaczęły się jej problemy zdrowotne, a mianowicie krwotoki do płuc. Pierwszy pojawił się w Wielki Piątek 1896 roku. Ostatecznie umarła w 30 września 1897 roku w tzw. ekstazie miłości.

Postać Świętej Tereski uczy nas przede wszystkim tego, by nie poddawać się mimo cierpień zgotowanych przez los. Z każdego doświadczenia bowiem można wyciągnąć lekcję, która przybliża do Boga. Niezależnie od wszystkiego zawsze można odnaleźć w sobie tyle siły, by szerzyć wiarę i głosić Słowo Boże. Dlatego święta została ogłoszona w 1997 roku Doktorem Kościoła.